از آسفالت .. تا اعتکاف
پنجشنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۲، ۰۱:۱۷ ب.ظ
قبل از اعتکاف ...
می خواهم از این همه هیاهو دل بکنم ، دل بکنم از این همه دود و سرب و شلوغی و آدم های رنگارنگ . دل بکنم از پیاده روهای شلوغی که هیچ گاه مقصدشان را پیدا نمی کنند . این همه مغازه ای که هر روز رنگ عوض می کنند ، این همه پنجره های کهنسال که از باز و بسته شدن های مکرر خسته شده اند. می خواهم چند روز خودم باشم همان خود پاکیزه کودکی ، همان پرهیزکار دیروزهای دور. می خواهم ...
***
وقتی اومدم بیرون آسفالت خیابون و دیدم ...لذتی بردم و دست مریزادی هم به جناب آقای قالیباف که آنقدر به فکر شهروندان هستند....!!!! گفتم.
آسفالت یه دست ، انگار حرکت ماشین ها هم یه جوری روون شده بود...
البته آسفالت قبلی خراب نبود فقط یه کم رنگ و رو نداشت و یه کم ناصافی ، که زیاد محسوس نبود...
اما یک روز بعد.. فقط یک روز...
برادران زحمت کش اداره آب وفاضلاب مشغول کندن همون آسفالتی بودن که فقط یه روز از عمرش میگذشت ... انگار نه انگار که این آسفالت جدیده...
بماند که بیت المال رو همین طوری حروم میکنن...
روزهای بعد تر هم ادارات دیگه... اصلا نمیدونم بعضیاشون با زیر زمین چه کار دارند..؟؟!!
بهرحال همه هوس کندن این آسفالتو داشتن...حالا یا شهرداری باید با اونا هاهنگ میکرد یا این ادارات با شهرداری !
این هم بماند... بعد از اینکه کارشون تموم میشد ...یه کم آسفالت میووردن میریختن...
یه جا زیاد ، یه جا کم شده بود ... وصله وصله... دیگه از اون آسفالت یه دست خبری نبود...
قربون همون آسفالت قدیمی....
***
ایام اعتکاف هم آمد و رفت ...
نقل دل ما ، اعتکاف و نقل همین آسفالته....
خودمون و روحمون ودلمون بر میداریم میبریم پیش خدا...تو خونش...میبریم تا صاف بشیم ویه دست...
قول میدم... تمام ناصافیا رو برطرف میکنم... تازه متولد میشم... با یه دل صاف از مسجد میام بیرون ..
اما شاید به یه روز هم نکشه...خواسته یا ناخواسته....دوباره عُجب میاد سراغم ...
دورغ میگم.. غیبت میکنم... و هزارتا صغیره وکبیره...
وقتی یادم میاد که به خدا قول دادم ، توبه میکنم .... دوباره توبه .. دوباره ...
اونوقت مثل آسفالت خیابون وصله وصله میشه... وقتی دلم صاف شد
این ناصافیا بدجوری خودشون رو نشون میدن و تو ذوق میزنن... .
گفتم : اگه قراره برم و نتونم خودمو نگه دارم... بهتر نرفتنه ... دیگه شرمنده خدا که نمیشم...
هی قول بدم هی زیرش بزنم... سه روز برم التماس... به رحمانیتش ببخشدم... اما من باز... .
خوبه قبل اعتکاف آدم سنگاشو با خودش وا بکنه... بعد دید اگه میتونه بره... .
گیج مونده بودم ، مونده بودم امسال برم اعتکاف یا نه....!!!! که ...
در کوی نیک نامان ما را گذر ندادند...
پی نوشت :
به نظر چند سال اخیر نفس اعتکاف فراموش شده...بیشتر همه به مکانی برای تفریح و خوش و بش و با کم یا زیاد غیبت و این حرفا ... واقعا حیفه بهترین لحظاتی که باید خودت باشی و خدا ....جای دیگری باشد.... .
سال گذشته بود به نظرم ، دوستی اس ام اس یا پیامک داده که ، بیا بریم فلان مسجد همه هستیم خوش میگذره... خنده ام گرفت... جواب دادم یقین داری، داری میری اعتکاف !
چند سالی مسجد ما هم برای اعتکاف ( البته فقط برای بر و بچه های خودمون ) ثبت نام می کرد، ولی امسال بدلایلی نامعلوم تعطیل بود !!
خوشبحال اونایی که رفتن و هر گونه تکنولوژی(موبایل و....) رو فراموش کردند و خود بودند ، حداقل توی این سه روز.
راستی ! چه خوب بود اگر این ایام کربلا بودیم .
ناگفته نماند که بعضی موقعایه یه دفعه خیابون میکشه پایین کلا خراب میشه یادارن مترو میکنند یاقبلانا که کنده بودند فقط پرکرده بودند یه اسفالت روش ریخته بودندیا چون ازتو خالیه ازبس بارون اومده یه دفعه میکشه پایین ،بعضی گناه هاهم همین جوره ادم رو یه دفعه میکشه پایین
التماس دعا