خداحافظ ای بهار دلم

اگر یک لحظه سکوت کنیم و خوب گوش کنیم ، میشنویم صدای پایان ماه رمضان رو ،

صدایی که شمارش معکوسش به گوش میاد.

چقدر دلتنگم ؛ رفت و تمام شد . مشخص نیست سال دیگه باشم یا نباشم!!

خدایا میشه یه سال دیگه هم منو دعوت کنی؟!

خداحافظ‌ ای قرآن! که تا سالی دیگر، تو را به خاکهای روی تاقچه می‌سپارم و شاید تا مجلس ختم عزیزی 

و یا به هنگام وداع عزیزی دیگر که برای رفتن به سفر و یا شرکت در کنکور او را از زیر تو عبور دهم.

خداحافظ‌ ای سحرها و سحرخیزی ها ! که تنها به قصد انباشتن غذا در معده [از ترس گرسنگی] به تو

توجه نموده و از تو بهره!! می‌گرفتم.

خداحافظ‌ ای مسجد و نمازهای جماعت! 

خداحافظ‌ ای دربهای باز مسجد به هنگام سحر!

خداحافظ‌ ای مفاتیح! و مناجاتها و دعاهای زیبایش!

خداحافظ افتتاح ! کمیل! ابو حمزه ثمالی! جوشن کبیر! و ...

خداحافظ شبهای مسجد ارک ، خداحافظ ناله های العفو ، خدا حافظ پیرمرد

خداحافظ‌ ای سفره ‌های افطار و «عملیاتهای پرخوری» که هر شب با رمز « السلام علیک یا اباعبدلله»

آغاز و تا پاسی از شب! ادامه داشت.

خداحافظ‌ ای سفره های رنگین و تجملی! که به حق، یکماه تمام به خوبی سفره‌ی اغنیا را جلوه‌گر ساخته و

ما را متوجه فقر سفره نیازمندان ساختید!!

خداحافظ‌ ای زولبیا و بامیه ! و هلیم

خداحافظ ‌ای پرخوابی ها! که فقط به قصد عبادت بیشتر!! و یا بالا بردن توان روزه داری خویش و نه چیز

دیگر، انجام می‌دادیم!. 

خداحافظ‌ ای گریه‌ها و اشکهای شب‌های قدر! توبه‌ها و اعترافات، عبادات و نمازهای اضافه و مستحبی! 

خداحافظ تا زمانی که باز هم « توشه‌ای از گناه » اندوخته و به سراغ شما بیاییم!

خداحافظ‌ ای «مسواک» ! و‌ای مسواک زدنهای اجباری که به قصد خراب نشدن روزه‌ها و نه دندان‌ها

انجام می‌گرفت؛ تو را هم به خدا می‌سپاریم که تا یازده ماه دیگر به استراحت بپردازی!

خداحافظ‌ ای فقیر نوازی‌ها و رسیدگی به ایتام! که همین یکماه برای فقرا بس است و یازده ماه دیگر ماه

صیام و روزه داری آن‌هاست!.

خداحافظ‌ ای صله رحم و دعوت از خویشاوندان! خداحافظ تا عید نوروز و سرزدنهای اجباری و کوتاه.

خداحافظ‌ ای قرآن خواندنهای در اداره و در ساعت اداری و گاه به دور از چشم رییس!

خداحافظ‌ ای روزه خواری‌های یواشکی یا حتی علنی!!

خداحافظ‌ ای «نماز»! تا سالی دیگر ( برای آن‌ها که فقط در ماه رمضان نماز می‌خوانند! و تنها در این ماه

خداوند متعال را مستحق پرستش می‌دانند).

خداحافظ ای پیامک های سحری و افطاری ؛ و سلام بر تو ای قبض همراه اول...

و بالاخره خداحافظ‌ ای دربهای باز بهشت و دربهای بسته جهنم!

پی نوشت :

1. ضمن آروزی قبولی طاعات و عبادات همه ی محبین خاندان آل الله ، رسماً تشکر میکنم از برادرم

" مخاطب خاص" که در این لیالی همراه بود با دلم ، در مسیر پیرمرد.

2.خدایا ، اعمالمان را با ترازوی فضل و کرمت بسنج ، نه با ترازوی عدل و عدالتت.

3. عید سعید فطر بر شما مبارک.

گر بنا نیست ببخشید ، نبخشید اما - دست ما را به محرم برسانید فقط